نیترات کلسیم

نیترات کلسیم با نام محلی “Nitrat de calci” نخستین‌بار در سال ۱۹۰۵ در کشور نروژ تولید شد . این ماده یکی از پایه‌های تغذیه‌ گیاهان در کشاورزی مدرن محسوب می‌شود و تا امروز نیز جایگاه خود را حفظ کرده است.

نیترات کلسیم در کشت محصولات حساس به کمبود کلسیم یا دارای رشد سریع، مانند سیب، گوجه‌فرنگی، کاهو، توت‌فرنگی، گل رز و گیاهان زینتی، بسیار مؤثر است.

نیترات کلسیم  در کشت گلخانه‌ای که کنترل تغذیه‌ای دقیق‌تری ممکن است به‌عنوان منبع تنظیم‌کننده رشد و تقویت‌کننده کیفیت محصول کاربرد فراوانی دارد.

در مقایسه با کودهایی مانند نیترات آمونیوم، اوره یا سولفات آمونیوم، نیترات کلسیم از جهات مختلف برتری دارد :

برخلاف اوره که برای تبدیل به شکل قابل جذب نیاز به فرایندهای زیستی در خاک دارد، نیتروژن در نیترات کلسیم به‌صورت نیترات است و مستقیماً توسط گیاه جذب می‌شود.

همچنین برخلاف سولفات آمونیوم که خاصیت اسیدی‌کننده دارد، نیترات کلسیم در خنثی نگه‌داشتن pH خاک مؤثر است.

به‌دلیل خاصیت شیمیایی خاص، مخلوط کردن نیترات کلسیم با کودهای حاوی سولفات یا فسفات توصیه نمی‌شود، زیرا باعث تشکیل رسوبات نامحلول مانند کلسیم سولفات (گچ) یا کلسیم فسفات می‌شود که جذب عناصر غذایی را مختل می‌کنند

به‌دلیل خاصیت اکسیدکنندگی، نیترات کلسیم باید در محیطی خنک، خشک و دور از مواد اشتعال‌زا نگهداری شود. ظروف نگهداری باید کاملاً بسته و در برابر رطوبت نفوذناپذیر باشند.

نیترات کلسیم در خاک‌های قلیایی عملکرد خوبی دارد و برخلاف برخی دیگر از کودها، موجب افزایش pH خاک نمی‌شود. همچنین در خاک‌های اسیدی، به دلیل آزادسازی نیترات، ممکن است در تعادل اسیدی-قلیایی خاک کمک‌کننده باشد. این کود به‌سرعت در خاک حل می‌شود و جذب عناصر را تسهیل می‌کند، اما به‌دلیل حساسیت به واکنش با سایر ترکیبات، باید به دقت مصرف شود.

کلسیم موجود در نیترات کلسیم، نقش کلیدی در تقویت دیواره سلولی ایفا می‌کند و موجب افزایش استحکام سلولی، کاهش بیماری‌های فیزیولوژیکی و بهبود کیفیت محصول نهایی می‌شود. یکی از نمونه‌های شناخته‌شده، پیشگیری از پوسیدگی انتهایی میوه (Blossom End Rot) در گوجه‌فرنگی، فلفل و هندوانه است. این مشکل عمدتاً ناشی از کمبود کلسیم در بافت‌های در حال رشد است و نیترات کلسیم با فراهم‌سازی کلسیم قابل‌جذب، نقش مؤثری در جلوگیری از آن دارد.